Wat we van onze dieren kunnen leren over kwetsbaarheid
Wat me vaak opvalt is dat we, zeker ook op social media, zulke mooie plaatjes en verhalen zien! Succesverhalen, over hoe alles in ons leven goed gaat. Hoe bedrijven en mensen succesvol zijn, stijgende omzetten, talloze vrienden, hoe we leren en ons ontwikkelen tot succesvolle mensen. Maar het werk dat hiervoor is verzet, de schaduwkanten die er ook zijn maar vaak niet benoemd worden….Durven we ons nog wel kwetsbaar te voelen en op te stellen? In dit blog wil ik je vertellen over kwetsbaarheid. Je kwetsbaar durven opstellen, de moeite die ik hier zelf mee heb en ook wat we van onze dieren kunnen leren over kwetsbaarheid.
Wat is kwetsbaarheid?
Voor mij is kwetsbaarheid je ware gevoelens, je ware aard, inclusief je onzekerheden en “minder mooie kanten” durven tonen aan jezelf en aan anderen. Bijvoorbeeld vertellen dat je bedrijf niet in één dag succesvol is. En, wat is succesvol eigenlijk? Of, dat je je gewoon even een periode donker voelt en niet blij bent. Wat zullen anderen van ons vinden als we onze kwetsbaarheid tonen? Stel nou dat ze ons dan afkeuren? Horen we er dan niet meer bij? Kwetsbaarheid is voor mij de moed hebben om jezelf te durven zijn, ongeacht wat een ander daarvan vindt. De moed hebben om alleen te staan, no matter what. Brené Brown beschreef dit heel mooi in haar boek “Braving the Wilderness”. En ik ben nu ook een prachtig boek rondom dit thema aan het lezen van Glennon Doyle: “Ongetemd leven”.
Mijn kwetsbaarheid
Het tonen van mijn kwetsbaarheid aan de buitenwereld vind ik best moeilijk. Nou hoeft ook niet iedereen alles van me te weten, sommige dingen zijn ook gewoon privé. Maar ik merk wel dat ik erg hou van mensen die de moed hebben om hun kwetsbare kanten te laten zien, dit inspireert mij om zelf ook meer uit mijn schulp te kruipen. Niet elke dag is leuk, niet elke dag hoeft alleen maar leuk te zijn. Soms zit het mee, soms tegen. Dat geldt ook voor mij. Voor mij voelt het als ultieme kwetsbaarheid en een soort “coming-out proces” om mijn bedrijf Animalinsight neer te zetten. Het aan de buitenwereld laten zien dat ik me bezig hou met intuïtieve diercommunicatie. Niet iedereen staat bijvoorbeeld open voor telepathische communicatie. Maar ik weet inmiddels ook dat de grenzen van wat voor jou mogelijk is worden bepaald door afspraken die je hierover (onbewust) met jezelf hebt gemaakt. Dit wordt vaak ook ingegeven door je opvoeding, achtergrond en opleiding. Als je die grenzen verandert, zul je ook toegang krijgen tot nieuwe inzichten, ervaringen en dimensies. Dus zo kijk ik nu aan tegen mensen die anders denken, voelen of kijken dan ik, die niet openstaan voor telepathie. En dit is oké. Het zijn mijn eigen angsten op dit gebied geweest die me “klein” hebben gehouden en die ik nu aan het loslaten ben.
Dieren als bron van inspiratie
Dieren tonen altijd hun kwetsbaarheid, ze hebben geen filter of scherm dat ze optrekken om zich anders voor te doen dan ze zijn. Ze zijn zichzelf! In al hun blijdschap, onzekerheid, stress of angst. Hun gedrag en lichaamstaal laten zien hoe ze zich voelen. Hoe mooi om onze dieren eer aan te doen door onszelf nog verder in hun gedrag en lichaamstaal te verdiepen? Zodat we ze nog beter kunnen begrijpen? En hoe mooi ook om even rustig stil te staan bij onze dieren die zichzelf altijd laten zien zoals ze zijn! Laat dat vooral een uitnodiging aan ons zijn. Om onszelf te durven zijn en onze instincten te volgen. Hoe anders zou onze wereld er dan uitzien? Geen mooidoenerij maar echte mensen in al hun kwetsbaarheid en met echte verhalen?
De kwetsbaarheid van dieren tijdens mijn sessies
Tijdens mijn Animalinsight sessies heb ik puur en mooi contact met een dier! Ik ben vaak in “gesprek” met een dier maar ontvang bijvoorbeeld ook beelden en gevoelens. Zo laten dieren me ook hun meest waarachtige gevoelens zien. Ik voel me vereerd dat ik dit inkijkje krijg! Zo had ik laatst een prachtig consult met een hond waarbij ik het gevoel kreeg dat er nog een rem zat op het gevoel van zich vrij te durven voelen. Ik kreeg ook sterk het gevoel dat dit niet alleen een thema voor de hond was maar ook voor de mens van de hond. En dit bleek te kloppen. Ook de mens van deze hond voelde dat haar leven op een belangrijk stuk op de rem stond, dat ze niet volledig vrij zichzelf kon zijn. Het was nodig om deze gevoelens te erkennen zodat ermee gewerkt kan gaan worden, zowel voor de mens van deze hond als voor de hond zelf. Zo mooi om samen een ontwikkeling aan te kunnen gaan op dit stuk!
Dieren als leermeesters
Zoals ik eerder in dit blog noemde kunnen we, door naar onze dieren te kijken, leren om meer onszelf te durven zijn, onszelf kwetsbaarder op te stellen. Ons te uiten zoals we ons voelen. We hoeven ons niet anders voor te doen dan we zijn, toch? En, dieren kunnen ook zo prachtig thema’s spiegelen waardoor we samen kunnen groeien. Dat is toch magisch? Ik wil je uitnodigen om je dier als jouw leermeester te zien. Wat kan jij van je dier leren?
Heb je een vraag of wil je een Animalinsight sessie boeken? Voel je welkom om hiervoor contact met me op te nemen.